Και με μια δηλωσούλα, με μια μετάνοια που θα την εξαργυρώσουν με παχουλό μισθό και με μια θέση σττην Βουλή ίσως και με υπουργικό θώκο, ο χτεσινός «προδότης» μεταμορφώθηκε Οβιδιακά σε σωτήρα του τόπου. Ολα μα όλα για το τομάρι τους. Για την επαγγελματική τους αποκατάσταση.. Για τον πρωταγωνιστικό η δευτεραγωνιστικό ρόλο τους σε μια κακοσκηνοθετημένη επιθεώρηση του Δελφινάριου και της Γ΄ εθνικής.
Ο Βελόπουλος, ο Πλεύρης, ο Βορίδης, ο Γεωργιάδης και μπόλικοι άλλοι που πηγαινοέρχονται σαν σβούρα σ αυτό το τρισάθλιο Καζίνο της ελληνικής Κατινο-πολιτικής. Τα πρωτοπαλλίκαρα του Καρατζαφέρη. Οι υπερπατριώτες του Λαικού Ορθόδοξου Συναγερμού. Οι Ακρίτες που θα έβαζαν φραγή στην επέλαση των λαθρομεταναστών. Των ανθρώπινων ερειπίων που με την ανοχή, την ανικανότητα ίσως και την ενθάρρυνση των δύο τέως κομμάτων εξουσίας, μετέτραψαν τις πόλεις και τα χωριά σε πτυελοδοχεία της Ευρωζώνης. Ετσι έλεγαν. Ετσι πορεύτηκαν. Ετσι εγκατέλειψαν. Ετσι μεταμορφώθηκαν. Ετσι κι αυτοί, για την συνείδηση την λαική, κατάντησαν να είναι ο ζωντανός ορισμός της ανυποληψίας της πολιτικής.
Πρωταθλήτρια της αναρρίχησης η Ντόρα Μπακογιάννη. Για την σωτηρία του ευρώ ρε γαμώτο. Παραμέρισε τις έχθρες της. Εσφιξε την καρδούλα της. Κατέπνιξε το θυμικό της. Απελεύθερωσε τον ανιδιοτελή, πανέμορφο πατριωτισμό της. Και όρμησε ακάθεκτη για τον ωραίο, αισιόδοξο σκοπό της.
Πίσω από την επιγραφή «οι σωτήρες της Ελλάδας» έχουν διαπραχθεί τα πάντα σ αυτή την ευλογημένη Γη. Ανωμαλίες, αποστασίες, αιματηροί διχασμοί, ακόμα και δικτατορίες. Ως εκ τούτου κουμπωμένος, καχύποπτος, τρομοκρατημένος. Κάθε πολίτης στο άκουσμα και μόνο της καραμέλας «πάνω από τις προσωπικές και πολιτικές μου επιδιώξεις θέτω την προάσπιση της χώρας»
Τελευταίο παράδειγμα εθνοσωτήρα; Μα φυσικά ο Γιώργος Παπανδρέου. Που από τον Μάιο του 2010 μέχρι τον Οκτώβριο του 2011, αυτός με τον Βενιζέλο και την παρέα τους, μας έσωσαν καμιά δεκαριά φορές. «Κουρεύοντας» ανελέητα τον σκληρά εργαζόμενο λαό, κατάφεραν να μας μετακινήσουν κατά μεριά Αφρικής. Το ίδιο και ίσως χειρότερα θα συμβεί τώρα. Γιατί το ίδιο έργο το χουμε ξαναδεί. Γιατί της Ντόρας η μεγάλη επιστροφή ένα πράγμα σηματοδοτεί. Να κάνει την δική της προσευχή. Ωστε η χτεσινή «σκουριασμένη» και «ανίκανη» Νέα Δημοκρατία που σήμ� �ρα είναι γι αυτήν το μοναδικό εφαλτήριο για την παραμονή της χώρα στην ευρωζώνη, να έρθει δεύτερο κόμμα. Ετσι την ίδια νύχτα να βάλει ζήτημα ηγεσίας. Ωστε στο πι και φι εκείνη η αρχηγός της ίδιας παράταξης που μέχρι τις 6 Μαίου ήταν ένα κόμμα χωρίς πυξιδα ευρωπαική!
Ολα για το απέραντο, αχόρταγο εγώ τους. Για το πολυτελές καθιστικό τους. Για την τρισδιάστη φιλαυτία τους. Για το ανικανοποίητο φιλοτομαρισμό τους. Αλλοτε εδώ. Αλλοτε εκεί. Αλλοτε του Σαμαρά ορκισμένοι εχθροί. Σήμερα σύμμαχοι πίσω από τον αυριανό κυβερνητικό πορθητή. Αίλουροι, αναρριχώμενοι, καιροσκόποι, οσφυοκάμπτες για μια θεσούλα στην Βουλή. Μοναδική τους πίστη, μοναδική τους αρχή, το προσωπικό τους συμφέρον η δική τους βολή.
Αγαπητέ πολίτη. Ανεξάρτητα σε τι θεό πιστεύεις. Δεξιός. Καντεοδιεξιός. Κεντρόως. Κεντροαριστερός. Ενα πράγμα έχω να σου πω. Φοβού τους Σωτήρες και συνταγές σωτηρίας φέροντας. Γιατί οι Ντοροβελοπλευρογεωργιάδηδες θα σωθουν. Εσύ όμως φοβούμαι θα έχεις «κουρευτεί» με την ψιλή!
Πηγή: http://www.ramnousia.com/
No comments:
Post a Comment