Tuesday, July 2, 2013

"Έφυγε" ο κοσμήτωρ της πολυτεχνικής σχολής ΑΠΘ, Νικόλαος Μάργαρης

"Έφυγε" ο κοσμήτωρ της πολυτεχνικής σχολής ΑΠΘ, Νικόλαος Μάργαρης μετά από μάχη με την επάρετη νόσο. Η ανακοίνωση του Τμ. Ηλεκτρολόγων Μηχ. και Μηχ. Υπολογιστών ΑΠΘ:

Το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών 
με οδύνη άκουσε το νέο που όλοι απευχόμασταν.
Ο δικός μας ο Νίκος ο Μάργαρης, Καθηγητής, Πρόεδρος του ΤΗΜΜΥ 2005-2009, 
και μέχρι σήμερα Κοσμήτορας της Πολυτεχνικής Σχολής 
έχασε σήμερα την άνιση μάχη με τον καρκίνο.

Η κηδεία θα γίνει στον Βόλο, στον ΙΝ του Αγ. Βασιλείου, αύριο Τρίτη στις 16:30.

Η Πολυτεχνική Σχολή, σε ένδειξη σεβασμού, αναστέλλει όλες τις λειτο υργίες της αύριο ημέρα της ταφής 
του εν ενεργεία αποβιώσαντος Κοσμήτορός της. 
Οι εξετάσεις που είναι προγραμματισμένες για αύριο αναβάλλονται 
για την Δευτέρα 8/7 με το ίδιο πρόγραμμα.

Η μεγάλη κοινότητα του ΤΗΜΜΥ, φοιτητές, απόφοιτοι, φίλοι και συνάδελφοι, 
θα θυμόμαστε πάντα τον Καθηγητή και μαχητή Νίκο Μάργαρη.



Λόγος του κατά την ορκωμοσία των φοιτητών
Απρίλιος 2009 :

Κύριε Αντιπρύτανη, 
Κύριε Κοσμήτωρ, 
Κύριοι Συνάδελφοι, ∆ιευθυντές των Το μέων του Τμήμα-
τος και του ∆ιαπανεπιστημιακού - ∆ιατμηματικού Προ-
γράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών, 
Κύριοι Συνάδελφοι, Καθηγητές του Τμήματος και της
Σχολής, 
Κύριοι Εκπρόσωποι του Τεχνικού Επιμελητηρίου, του
Συλλόγου Μηχανολόγων και Ηλεκτρολόγων Μηχανικών
Βορείου Ελλάδας και του Συλλόγου των Αποφοίτων της
Σχολής, 
Κυρίες και κύριοι γονείς, συγγενείς και φίλοι των απο-
φοίτων μας, 
Καλά μου παιδιά, 
Σε λίγη ώρα θα δώσετε τον όρκο του επιστήμονα και θα
διαβείτε το κατώφλι που θα σας βγάλ� �ι στην κοινωνία. 
Ομολογώ ότι δυσκολεύτηκα πολύ να συντάξω τη σημερινή
μου ομιλία. Αναρωτιόμουν, σε τι είδους κοινωνία σας ξε-
προβοδίζω. Σας ξεπροβοδίζω σε μια κοινωνία παραμορ-
φωμένη από την ανικανότητα, την κακοδιοίκηση, την κα-
κοδιαχείριση, τα σκάνδαλα, τη βία, το μίσος και την κα-2
ταστροφή. Ναι, σε μια τέτοια κοινωνία σας ξεπροβοδίζω
και αισθάνομαι ενοχές γι' αυτό. 
Όμως, παρηγοριέμαι από το γεγονός ότι πάμπολλες φο-
ρές έχουμε βρεθεί σε δύσκολες καταστάσεις. Αλήθεια! τι
μάθαμε να κάνουμε σε τέτοιες καταστάσεις; Όπως θα
θυμάστε από τα πρώτα μας μαθήματα, όταν βρισκόμαστε
σε δύσκολες καταστάσεις δεν σηκώνουμε αμήχανοι τα χέ-
ρια, αλλά επιχειρούμε μετασχηματισμούς. ∆ηλαδή, αλλά-
ζουμε θέση και κοιτάζουμε τα πράγματα από μιαν άλλη
οπτική γωνία. Και εσείς γνωρίζετε πολύ καλά τους και-
νούργιους κόσμους που αναδύονται μέσα από τους μετα-
σχηματισμούς και τ ις ευκολίες στην επίλυση προβλημάτων
που οι μετασχηματισμοί προσφέρουν. 
Αν, λοιπόν, επιχειρήσουμε μετασχηματισμό στη θλιβερή
κοινωνικο-οικονομική κατάσταση που βιώνουμε θα ανα-
καλύψουμε και τα αίτια αυτής της κατάντιας. Τα συνοψί-
ζω σε ένα: ΥΒΡΙΣ. 
Ναι, υπήρξαμε υβρι� �τές και γι' αυτό βρεθήκαμε σε τέτοια
κατάσταση. Χωρίς πείρα και ακαλλιέργητοι πολυλογάδες, 
αμετροεπείς, ασύδοτοι, δήθεν και φούσκες. Όλα αυτά τα
επιτρέπει προσωρινά η πραγματικότητα. Όμως, από ένα
όριο και πάνω παύουν να ισχύουν βασικές φυσικές αρ-
χές, όπως η συνέχεια και η συμβατότητα, και όλα τότε
καταρρέουν. 
Αυτό, λοιπόν, είναι το τελευταίο μάθημά μου προς εσάς. 
Να είστε σοβαροί και να κάνετε με μεράκι αυτά που α-3
γαπάτε. Με λίγα λόγια, να είστε οι εαυτοί σας, ατόφιοι
και καθαρόαιμοι, στέρεα δεμένοι με την αλήθεια και την
πραγματικότητα. 
Μερικά πράγματα, όπως είναι και η ενέργεια, δεν χάνο-
νται. Απλά, ενδέχεται να αλλάζουν μορφή. Εσείς, έχετε
καταβάλει πολύ μεγάλα ποσά ενέργειας για να εισαχθείτε
στο Τμήμα και να περατώσετε τις σπουδές σας. Σε αυτό, 
βέβαια, σας έχουμε υποχρεώσει και εμείς. Να αναμένε-
τε, λοιπόν, με μαθηματική σιγουριά ότι αυτή η ε νέργεια
θα σας επιστραφεί ολάκερη. Βέβαια, θα σας επιστραφεί
με άλλες μορφές. 
Καλά μου παιδιά, 
Είμαι απολύτως σίγουρος ότι θα ευδοκιμήσετε στη ζωή
σας επειδή είστε εργατικοί και έξυπνοι. Βέβαια, τη σι-
γουριά μου αυτή τη στηρίζω και σ' έναν ακόμη λόγο. 
Σχεδόν όλοι σας έχετε τη στήριξη της οικογένειάς σας. 
Η ανθρωπότητα μένει εκστατική μπροστά σε αυτό το μο-
ναδικό παγκόσμιο φαινόμενο και δεν μπορεί να κατανοήσει
τους λόγους της μοναδικής φροντίδας των Ελλήνων προς
τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους. Η ανθρωπότητα δεν
μπορεί να κατανοή σει, γιατί, για να φροντίσουν οι Έλλη-
νες τα παιδιά τους και ιδιαίτερα για να τα σπουδάσουν, 
υποβάλλονται σε τόσο μεγάλες θυσίες. Η ανθρωπότητα
δεν μπορεί να συλλάβει τους λόγους για τους οποίους
πολλοί Έλληνες, προκειμένου να σπουδάσουν τα παιδιά4
τους, ασκούν περισσότερες της μιας δουλειάς ταυτόχρο-
να. 
Αγαπητοί μου, 
επιτρέψτε μου, μια και σήμερα μ' έπιασε το «διδασκαλι-
κό» μου να εξηγήσω σε εσάς και στην ανθρωπότητα τους
λόγους. 
Θα σας φανεί παράξενο, αλλά η στάση μας απέναντι στα
παιδιά μας οφείλεται στο νόημα που οι Έλληνες αποδί -
δουμε από τα βάθη της ιστορίας μας στη λέξη Θεός. 
Σήμερα λέμε « ο Θεός είναι αγάπη ». Οι πρόγονοί μας
έλεγαν « η αγάπη είναι θεός » και εννοούσαν η αγά-
πη, η νίκη, η πίστις είναι θεός ή ακριβέστερα κάποιος
θεός. ∆ηλαδή, κάτι ανώτερο από τα ανθρώπινα. Κάτι
που δεν υπόκειται στ� � φθορά και στον θάνατο, κάτι αιώ-
νιο. 
Υπάρχει τεράστια διαφορά στο νόημα της λέξης θεός στις
δύο φράσεις που ανέφερα. Στη φράση « η αγάπη είναι
θεός » η λέξη θεός υπέχει θέση κατηγορουμένου και συ-
νεπώς εκφράζει ιδιότητα του υποκειμένου. 
Με άλλα λόγια, για τους προγόνου ς μας το θεός εξέφρα-
ζε ιδιότητα και ως ιδιότητα μπορούσε να αποκτηθεί από
τον καθένα, αρκεί να προσπαθούσε γι' αυτό. 5
Αυτή η αντίληψη των αρχαίων διαμόρφωσε την ψυχοσύν-
θεσή τους και εξακολουθεί να διαμορφώνει και τη δική
μας ψυχοσύνθεση. Γι' αυτόν τον λόγο, είμαστε και διαφο-
ρετικοί από τους άλλους λαούς. 
Κάθε ελληνόπουλο γεννιέται με την προοπτική να γίνει
ακόμη και θεός, πράγμα που δικαιολογεί πολλές από τις
ατομικές μας και τις κοινωνικές μας εκδηλώσεις. 
∆ικαιολογεί οπωσδήποτε την αισιοδοξία μας και το γεγο-
νός ότι στην πατρίδα μας δεν έχουν ποτέ εδραιωθεί κοι-
νωνικές κάστες. Αλήθεια, με ποιον τρόπο θα μπορούσε
κανείς να θέσει εμπόδια στην εξέλιξη και στην ανέλιξη
των εν δυνάμει θεών. 
Η ανατροφή των παιδιών ήταν ανέκαθεν κριτήριο κοινω-
νικής καταξίωσης των γονέων. Κατά την αρχαιότητα οι
γονείς που ανέθρεφαν σωστά τα παιδιά τους ήταν ιδιαί-
τερα σεβαστοί. Με τη σωστή ανατροφή των παιδιών τους
οι γονείς προσέγγιζαν το ανώτερο, αυτό που οι πρόγονοί
μας αποκαλούσαν θεό. 
Αυτή η αντίληψη μας έχει ιστορικά εμποτίσει και εξακο-
λουθεί να διατηρείται έντονη και σήμερα. Γι' αυτό οι έλ-
ληνες γονείς δεν εγκαταλείπουν κ� �ι φροντίζουν διαρκώς
τα παιδιά τους. Και αυτό, προς τιμή μας, είναι ένα πα-
γκόσμιο φαινόμενο. 
Και για να προκόψουν τα παιδιά τους, οι γονείς ενσυνεί-
δητα υποβάλλονται σε τεράστιες θυσίες και στερήσεις, 6
αδιαφορώντας πλήρως για την προσωπική τους ζωή. 
Πολλές φορές ασκώ� �τας ταυτόχρονα, άλλο ένα παγκό-
σμιο φαινόμενο, περισσότερα του ενός επαγγέλματα. 
Αγαπητοί γονείς, 
Σήμερα, σας τιμούν τα παιδιά σας. Και είμαι σίγουρος ότι
τα συγκεκριμένα παιδιά θα σας τιμούν διαρκώς. Πρέπει
να αισθάνεστε ιδιαίτερα υπερήφανοι. 
Εύχομαι, στους νέους Ηλεκτρολόγους Μηχανικούς και
Μηχανικούς Υπολογιστών να έχουν τον Θεό αρωγό εν τω
βίω και το ανώτερο ως στόχο ζωής. 
Θεσσαλονίκη, 9 Απριλίου 2009 

Νικόλαος Ι. Μάργαρης

Πηγή: http://piperistostoma.blogspot.com/

No comments:

Post a Comment