Ναι, η Κυβέρνηση ξύπνησε εδώ και μία εβδομάδα, οι δημοσιογράφοι ξύπνησαν εδώ και μία εβδομάδα, η κοινή γνώμη ξύπνησε εδώ και μια εβδομάδα και αποφάσισε να κυνηγήσει τη Χ.Α, λέγοντας πως κυνηγάει το φασισμό.
Οικτρό ψέμα και θα εξηγήσω επακριβώς γιατί.
Η κυβέρνηση αποφάσισε να κυνηγήσει τη Χ.Α γιατί αποφάσισε πως δεν τη χρειάζεται άλλο, αποφάσισε πως 2 ακροδεξιά κόμματα είναι υπερβολή για τη χώρα (μιας και η ίδια σαν τέτοιο συμπεριφέρεται), αποφάσισε πως θα της κάνει καλό δημοσκοπικά και επιπλέον θα βουτήξει ένα μεγάλο κομμάτι από τη δεξαμενή των 426.000 χιλιάδων ψηφοφόρων της Χ.Α (και ίσως ακόμα περισσότερων δυνητικά αν λάβουμε υπόψη μας διάφορες φήμες), αποφάσισε πως δε μπορεί να δέχεται συνέχεια επικρίσεις από την Ευρώπη που είναι πια πλέον και η μόνη κάνουλα εισροής χρήματος στ� � χώρα (έστω και με αυτούς τους απάνθρωπους τοκογλυφικούς όρους), αποφάσισε πως δε μπορεί να αντέξει την πίεση, αποφάσισε στην τελική ότι είναι βολικό από πάρα πολλές απόψεις.
Εδώ να σταματήσουμε, να πάρουμε μια ανάσα και να πάψουμε να πανηγυρίζουμε σαν ηλίθιοι. Τι σημαίνει ακριβώς η διάλυση της Χ.Α ; Μήπως σημαίνει πως το 50% των αντρών (και γυναικών) των σωμάτων ασφαλείας που ψήφισαν σύμφωνα με το Υπουργείο Εσωτερικών στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές Χ.Α θα πάψουν να είναι νεοναζί ή να συμπεριφέρονται σαν τέτοιοι; Μήπως σημαίνει πως οι 426.000 και πλέον ψηφοφόροι της Χ.Α θα πάψουν να συμπεριφέρονται σαν πολιτικά νήπια και θα ωριμάσουν; Μήπως σημαίνει πως οι μετανάστες, οι ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, οι � �ριστεροί ακόμα ακόμα θα μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα χωρίς να φοβούνται μην έχουν την τύχη του Φύσσα; Μήπως στην τελική αντιμετωπίστηκε με κανέναν τρόπο ο φασισμός; Η απάντηση είναι ένα ηχηρό ΟΧΙ.
Τα 2 κόμματα της αριστεράς από τη μεριά τους κάθονται αμέτοχα στη γωνιά τους λουφαγμένα και κοιτάζουν τους Βάρβαρους του Καβάφη να έρχονται να φεύγουν, να το χουν κάνει κέντρο διερχομένων φοβούμενα να ανοίξουν οποιαδήποτε κουβέντα περί Φασισμού για να μην εξισωθεί με κανέναν τρόπο η αντιμνημονιακή Χ.Α με τα αντιμνημονιακά κόμματα της Αριστεράς. Μικροί άνθρωποι σε θέσεις που χρειάζονταν μεγάλο ανάστημα. Αυτό που ξεχνάμε και είναι το μόνο που θα έπρεπε να τονίζεται είναι πως με τη δολοφονία του Φύσσα και το κυνήγι των μαγισσών που συμβαί νει αυτή τη στιγμή, ένα τεράστιο κομμάτι του κόσμου που βράζει, που βγήκε την προηγούμενη Τετάρτη στο δρόμο, που είναι δυσαρεστημένο με όλους, που θέλει μια πραγματική αλλαγή στη ζωή του, χωρίς να ξέρει πως - άλλωστε ποιος ξέρει, επέστρεψε σπίτι του, στην πίεση της καθημερινότητας και ολόκληρη η χώρα τελικά, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα καζάνι που βράζει, χωρίς καμία βαλβίδα ασφαλείας.
ΠΗΓΗ
Εδώ να σταματήσουμε, να πάρουμε μια ανάσα και να πάψουμε να πανηγυρίζουμε σαν ηλίθιοι. Τι σημαίνει ακριβώς η διάλυση της Χ.Α ; Μήπως σημαίνει πως το 50% των αντρών (και γυναικών) των σωμάτων ασφαλείας που ψήφισαν σύμφωνα με το Υπουργείο Εσωτερικών στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές Χ.Α θα πάψουν να είναι νεοναζί ή να συμπεριφέρονται σαν τέτοιοι; Μήπως σημαίνει πως οι 426.000 και πλέον ψηφοφόροι της Χ.Α θα πάψουν να συμπεριφέρονται σαν πολιτικά νήπια και θα ωριμάσουν; Μήπως σημαίνει πως οι μετανάστες, οι ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, οι � �ριστεροί ακόμα ακόμα θα μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα χωρίς να φοβούνται μην έχουν την τύχη του Φύσσα; Μήπως στην τελική αντιμετωπίστηκε με κανέναν τρόπο ο φασισμός; Η απάντηση είναι ένα ηχηρό ΟΧΙ.
Τα 2 κόμματα της αριστεράς από τη μεριά τους κάθονται αμέτοχα στη γωνιά τους λουφαγμένα και κοιτάζουν τους Βάρβαρους του Καβάφη να έρχονται να φεύγουν, να το χουν κάνει κέντρο διερχομένων φοβούμενα να ανοίξουν οποιαδήποτε κουβέντα περί Φασισμού για να μην εξισωθεί με κανέναν τρόπο η αντιμνημονιακή Χ.Α με τα αντιμνημονιακά κόμματα της Αριστεράς. Μικροί άνθρωποι σε θέσεις που χρειάζονταν μεγάλο ανάστημα. Αυτό που ξεχνάμε και είναι το μόνο που θα έπρεπε να τονίζεται είναι πως με τη δολοφονία του Φύσσα και το κυνήγι των μαγισσών που συμβαί νει αυτή τη στιγμή, ένα τεράστιο κομμάτι του κόσμου που βράζει, που βγήκε την προηγούμενη Τετάρτη στο δρόμο, που είναι δυσαρεστημένο με όλους, που θέλει μια πραγματική αλλαγή στη ζωή του, χωρίς να ξέρει πως - άλλωστε ποιος ξέρει, επέστρεψε σπίτι του, στην πίεση της καθημερινότητας και ολόκληρη η χώρα τελικά, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα καζάνι που βράζει, χωρίς καμία βαλβίδα ασφαλείας.
ΠΗΓΗ
Πηγή: http://www.ramnousia.com/
No comments:
Post a Comment