Διαπραγματεύσεις

γράφει η Λίνα Παπάζογλου 


 Αγαπημένo μου μυαλό,

χέρι παράφρονος θα τολμούσε μόνο να σου γράψει. Όχι τόσο για τον κίνδυνο που ενέχει η πράξη  του διαχωρισμού  απ' το υπόλοιπο όλον, όσο γιατί μετά το γράμμα δε θα είσαι το ίδιο μυαλό, αλλά μυαλό+ μου+ 1 γράμμα. Κάποια παλιότερη πληροφορία αυτόκλητα  θα επιλέξεις να σκοτώσεις , χωρίς ίχνος ανθρωπιάς (ξέρω εσύ είσαι υπεύθυνο μόνο για τις λογικές μου πράξεις και απραξίες.)  Με τι κριτήρια αποφασίζεις ; Με τι μυαλό; Τι ανταρσίες πάλι ετοιμάζεις;  Μαζί δεν θα πρεπε να αποφασίζουμε τι μένει και τι φεύγει;  Έτσι μου λες συμβαίνει μ' όλα τα σκοτεινά ντουλάπια είναι πεπερασμένα. Όσο σου λέω και να εξελιχθείς μαϊμού για πάντοτε θα παραμένεις. Λοιπόν στο δια ταύτα… Ζητώ συνάντηση… Πώς το κατάλαβες  πως εξαρχής εδώ ήθελα να καταλήξω; Όλα είχες πει υπηρετούν το όλον. Με τα δικά σου, λέω εγώ, παιχνίδια διάλεξα να παίξω. Τόπος συνάντησης λοιπόν, πίσω απ' την πόρτα με τον τίτλο μνήμες. Τι έγινε φοβήθηκες μη τις ανακατέψω; Ανέντιμε δημόσιε υπάλληλε του εαυτού μου, ξέρω ότι κλέβεις απ' τα όνειρα και παχαίνεις τις μνήμες, καθόλου συνετό αυτό από πλευράς σου, από πλευράς μου επίση ς που δε σε σταματάω.  Αόριστε διερμηνέα του λόγου, σε συμβουλεύω να απέχεις από ασυγχώρητες αμαρτίες αν θέλεις να σώσεις την ψυχή σου. Ημιμαθή μεταφραστή της αλήθειας, μη μ' εκδικείσαι  επειδή εγώ ζήτησα απ τις αμαρτίες μου να με συγχωρέσουν. Άγνωστε εχθρέ μου δε σε διώχνω, τι είναι ο εαυτός αν χάσει το περίγραμμά του;(και το αντίστροφο). Άκριτε κριτή μου, σου ζητώ μόνον να σε γνωρίσω. Με γνωρίζεις λες, μέσα απ' τα αφτιά σου. Μέσα απ' τα μάτια μου θέλω ,λέω. Δεν είναι λογικό φωνάζεις ,θα σπάσει η συμφωνία:

Συμβόλαιο
Οι λέξεις πέφτουν στο στόμα. Αν τις μιλήσεις ανήκουν σε σένα. Αν μείνουν ανεκμετάλλευτη σιωπή απ τις φωνητικές μας χορδές, δικές μου. Κάθε εξάρτημα ακολουθεί  το ρόλο του. Σου ζήτησαν ποτέ τα χέρια σου να τρέξουν;

Δευτερολογία
Τη συμφωνία αυτή ήμουν μικρή όταν την είχα υπογράψει. Ας πρόσεχες, φωνάζεις, με τη γέννηση δυο πράγματα αυτόματα συνυπογράφεις :  το θάνατό σου και το βάρος όλων των μετέπειτα συμφωνιών σου.

Διαπραγματεύσεις
Μα καλά κανείς ποτέ δεν είδε το μυαλό του; Μερικοί λένε πως κάτι τέτοιο δεν θα μπορέσει  να συμβεί, λες. Άλλοι πάλι λένε, λέω, πως έχει συμβεί τόσες και τόσες φορές. Κανένας σας δεν έχει αποδείξεις ,λες, δεν έχει γραφτεί ούτε καν με σύμβολα σ' απόκρυφο βιβλίο. Δεν έχουμε αποδείξεις ,λέω, άλλωστε το θέμα είναι να αποδείξεις την απόδειξη. Εσύ δε νιώθεις την ανάγκη να βρεθείς με κάποιον; Έστω σ' ένα δωμάτιο μες το δικό σου σπίτι. Δεν έχεις κουραστεί να ταξινομείς σύμβολα ; Ν' ανοίγεις και να ξεκλειδώνεις πόρτες; Για κάθε πόρτα ένα κλειδί, για κά θε κλειδί ένα σύμβολο ,για κάθε σύμβολο μια συμπιεσμένη αλήθεια.  Αυτή είναι η δουλειά μου, λες/λες κι είσαι κουρδισμένο.



Όροι
Αποθήκευε μονό την αλήθεια σου ζητώ, να βλέπεις μόνο αλήθεια μου ζητάς. Έχω τόσο να κάνω δεν κοιτάς; « σε συμβουλεύω να απέχεις από ασυγχώρητες αμαρτίες , αν θέλεις να σώσεις την αιώνια ψυχή σου». Μ' αυτό που σου πα πριν μου απαντάς. Προσθέτεις το 'αιώνια' για να τρομάξω και συνεχίζεις . Θυμήσου τι είπε ο Δάσκαλος στη Μάρθα για τη Μαρία όταν εκείνη συμμάζευε το σπίτι. Δεν έχουν σημασία καθαρά σπίτια, δουλειές, δωμάτια, γιατί η Μαρία βρήκε την καθαρή αλήθεια. Μπερδεύτηκα …αυτός ήταν άλλωστε και ο σκοπός σου. Ουδείς αναμάρτητος γελάς. Θεέ μου ας μην χρειαστεί να διδάξουμε αυτά που λάθος μας μαθαν. Δεν έχω τίποτε άλλο να πω, λέω. Μάταιη η συνάντηση λες, αφου το γράμμα διάβασες απ' τα δικά μου μάτια.

Πηγή: http://www.ramnousia.com/